จงกวนคุน-ซิลิคอนวัลเลย์ของจีน
ร้านกาแฟ อินเทอร์เน็ตคาเฟ่ และที่ทำงานของบรรดาสตาร์ทอัพในย่านจงกวนคุน ทางเหนือของกรุงปักกิ่ง
กำลังเป็นบริเวณที่รวบรวมบรรดาผู้ประกอบการรุ่นใหม่ในจีนที่อายุน้อยและมากความสามารถเข้าด้วยกัน
บรรยากาศคล้ายกับจะเป็นย่านซิลิคอน วัลเลย์ของสหรัฐอเมริกาในจีน ที่จริงแล้ว มีความพยายามมากมายในหลายแห่งทั่วโลกที่ต้องการเลียนแบบแหล่งคิดค้นนวัตกรรมในรัฐแคลิฟอร์เนียตอนเหนือของสหรัฐฯ แต่ย่านจงกวนคุนของจีนประสบความสำเร็จ แต่ในหลายประเทศกลับล้มเหลว
ปัจจัยหนึ่งที่มีส่วนสำคัญในความสำเร็จของซิลิคอน วัลเลย์ และถนนเล็กๆสาย 128 ในเมืองบอสตันคือ การเป็นสถานที่ตั้งของมหาวิทยาลัยทางด้านเทคโนโลยีระดับโลก
ทั้งนี้ ย่านจงกวนคุนอยู่ตรงกลางระหว่างมหาวิทยาลัยชิงหัว และมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ซึ่งถูกขนานนามว่าเป็นมหาวิทยาลัยเอ็มไอที และฮาเวิร์ดของจีน นอกจากนี้ บริเวณโดยรอบยังเป็นศูนย์รวมของมหาวิทยาลัยระดับโลกอีกหลายแห่ง
อ้างอิงจากรายงานของ สำนักข่าวบรูไนไทม์ มีสถานศึกษาอย่างน้อย 15 แห่ง ซึ่งส่วนใหญ่เน้นทางด้านเทคโนโลยี เห็นได้ชัดว่า บริษัทในกรุงปักกิ่งต่างคิดค้น และแข่งขันกันทางด้านความสามารถทางเทคนิค และมหาวิทยาลัยเหล่านี้ก็สามารถสร้างอุปทานรองรับบริษัทหลายแห่งได้
จากการพูดคุยกับผู้ประกอบการในจงกวนคุน เงินเดือนสำหรับวิศวกรที่มีคุณสมบัติครบถ้วนจะอยู่ที่ประมาณ 8,000 หยวนถึง 15,000 หยวนต่อเดือน
แต่ความสามารถด้านเทคนิคยังไม่เพียงพอที่จะสร้างศูนย์กลางนวัตกรรม บริษัทสตาร์ทอัพยังคงต้องพึ่งพาด้านการเงินในทุกขั้นตอนของบริษัทและในการดึงดูดลูกค้าให้สนใจผลิตภัณฑ์ของบริษัท
เป้าหมายการพัฒนาซอฟท์แวร์ของสตาร์ทอัพในจงกวนคุนคือตลาดใหญ่ในจีน โดยเฉพาะแอพพลิเคชั่นบนสมาร์ทโฟน อ้างอิงจากข้อมูลของบริษัทวิเคราะห์แอพแอนนี่ รายได้จากยอดขายแอพพลิเคชั่นในจีนสูงถึง 11,800 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ในปี 2559 นี้ เหนือกว่าในสหรัฐฯ โดยบริษัทจีนสามารถเข้าถึงและเข้าใจอุปสงค์ในประเทศของตลาดจีน ในขณะที่บริษัทจากต่างประเทศไม่สามารถทำได้
การปฏิรูประบบดูแสุขภาพที่ดำเนินอยู่ในจีนนับเป็นโอกาสทองของบริษัทในย่านจงกวนคุน หลายบริษัทกำลังคิดค้นเทคโนโลยีและรูปแบบธุรกิจใหม่ๆ รัฐบาลในทุกระดับกำลังผลักดันให้มีการทำประกันสุขภาพสำหรับประชาชนทุกคนและลงทุนอย่างสูงในสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์
อ้างอิงจากข้อมูลของ เว็บไซต์มาร์เก็ตวอช งบประมาณของจีนด้านสุขภาพเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าจากเดิม254,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ในปี 2552 เป็น 590,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯในปี 2557 และมีแผนจะเพิ่มงบอย่างน้อยสองเท่าในปี 2563 ทั้งนี้ เทคโนโลยีดูแลสุขภาพระบบดิจิตัล โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับโรคเรื้อรัง เช่น เบาหวาน หรือความดันโลหิตสูง อาจสร้างโอกาสแบบก้าวกระโดดให้กับจีนที่จะมีการดูแลที่ดีกว่าในราคาที่ถูกกว่า
นับเป็นข้อได้เปรียบของบริษัทซอฟท์แวร์ในจงกวนคุน ซึ่งไม่มีนวัตกรรมจากต่างประเทศจะแข่งขันได้เนื่องจากพวกเขาเข้าถึงบริษัทผลิตฮาร์ดแวร์ได้ง่ายและมีสายสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกว่า โดยเฉพาะกับกลุ่มบริษัทผู้ผลิตในมณฑลกวางตุ้ง ทางภาคใต้ของจีน
