สิ่งทอลาวหดตัวจากแรงงานขาดแคลน
สมาคมอุตสาหกรรมสิ่งทอลาวรายงานว่า อุตสาหกรรมสิ่งทอของลาวหดตัวเนื่องจากขาดแคลนแรงงาน
เมื่อวันที่ 25 มี.ค. ดร.เซบันดิด รัสพน ประธานสมาคมอุตสาหกรรมสิ่งทอลาว กล่าวในการประชุมประจำปีที่กรุงเวียงจันทน์ว่า อุตสาหกรรมสิ่งทอของลาวมีการขยายตัวอย่างต่อเนื่องในปี 2546-2554 แต่หลังจากปี 2555 การขยายตัวก็ลดลง
เขากล่าวว่า “การขาดแคลนแรงงานเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้นักลงทุนรายใหม่หมดความสนใจที่จะลงทุนในลาว และเบนเข็มไปลงทุนในประเทศเพื่อนบ้านแทน โดยเฉพาะกัมพูชา เวียดนาม และเมียนมา”
ดร.เซบันดิด กล่าวต่อไปว่า “ที่ผ่านมา ภาคอุตสาหกรรมสิ่งทอต้องเผชิญกับปัญหาแรงงานฝีมือต่ำ เนื่องจากแรงงานส่วนใหญ่ไม่มีประสบการณ์ในการทำงาน และต้องเรียนรู้ไปพร้อมกับการทำงาน และพนักงานหลายคนก็ไม่อยากรับผิดชอบในเรื่องเหล่านี้”
แรงงานจำนวนมากในอุตสาหกรรมสิ่งทอยังคงมีทัศนคติที่คับแคบดื้อรั้น และไม่พยายามปรับตัวให้เข้ากับความคิดเกี่ยวกับเทคโนโลยีและอุตสาหกรรมสมัยใหม่
นอกจากนี้ เขายังเสริมว่า อีกเหตุผลที่ทำให้เกิดการขาดแคลนแรงงานคือ พนักงานเหล่านั้นมีทางเลือกในการทำงานด้านอื่น เช่นในภาคบริการ เป็นต้น ในปัจจุบันมีโรงงานสิ่งทอ 92 แห่ง ที่ประกอบธุรกิจในลาวน้อยกว่าปี 2557 ถึง 6 แห่ง และในจำนวนนี้เป็นโรงงานที่ผลิตเสื้อผ้าเพื่อส่งออกถึง 60 แห่ง
ดร.เซบันดิด ให้ข้อมูลว่าโรงงานผู้ผลิตเพื่อส่งออกเหล่านี้มีเจ้าของเป็นชาวลาว 12 แห่ง มี 10 โรงงานที่เป็นการร่วมทุนและอีก 38 แห่ง มีเจ้าของกิจการเป็นชาวต่างชาติ
ทั้งนี้ มูลค่ารวมของการส่งออกสิ่งทอในปี 2558 สูง 174.2 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ลดลง 7.25% เมื่อเปรียบเทียบกับมูลค่าในปี 2557 โดยสินค้าส่วนใหญ่จะถูกส่งออกไปสหภาพยุโรป สหรัฐอเมริกา แคนาดา ญี่ปุ่น และบางประเทศในอาเซียน
เพื่อเป็นการส่งเสริมอุตสาหกรรมนี้ ทางสมาคมร้องขอให้มีความร่วมมือที่ดีจากสมาชิกและหน่วยงานภาครัฐเพื่อกำหนดนโยบายที่จะดึงดูดแรงงานให้เข้ามาทำงานในโรงงานเพิ่มขึ้น
โดย ดร.เซบันดิด กล่าวว่า ถึงแม้ทางสมาคมจะมีการร่วมมือในการทำงานอย่างหนักกับสมาชิกของสมาคมและรัฐบาล แต่ก็ยังมีอีกหลายด้านที่ต้องปรับปรุงเพื่อทำให้อุตสาหกรรมสิ่งทอมีความมั่นคงอยู่ต่อไป
เขาเชื่อว่า เศรษฐกิจของลาวยังมีการเติบโตอย่างต่อเนื่อง จากการพลิกฟื้นกับประเทศคู่ค้าและการบูรณาการเศรษฐกิจในภูมิภาคที่จะส่งผลดีต่ออุตสาหกรรมสิ่งทอ
เขาให้ความเห็นว่า “ทางสมาคมจะพยายามให้ผู้ผลิตและผู้ประกอบการธุรกิจสิ่งทอเข้ามาเป็นสมาชิกของสมาคมมากขึ้น และพยายามที่จะดึงดูดนักลงทุนหน้าใหม่ให้เข้ามาลงทุนในอุตสาหกรรมนี้เพิ่มขึ้น”
เขาสรุปว่า ทางสมาคมจะส่งเสริมอุปทานของเสื้อผ้าเข้าสู่ตลาดภายในประเทศให้มากขึ้นและลดปริมาณการนำเข้าลง มีการดำเนินนโยบายและการใช้เครื่องมือเพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงานท่ามกลางการแข่งขันที่สูงขึ้น
