ฝนตกหนักขวางกู้ภัยอินโดฯช่วยหมู่บ้านห่างไกล
เมื่อวันที่ 26 ธ.ค. หน่วยกู้ภัยของอินโดนีเซียประสบปัญหาเมื่อกำลังเดินทางเข้าไปยังบริเวณห่างไกลทางชายฝั่งตะวันตกของเกาะชวาเนื่องจากฝนที่ตกหนักรุนแรง หลังเหตุสึนามิในวันที่ 22 ธ.ค.ที่ผ่านมาที่ทำให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 400 ราย
ฝนตกหนักทั่วหมู่บ้านประมงตลอดชายฝั่ง ทำให้ถนนกลายเป็นโคลน และทำให้ขบวนขนส่งเครื่องจักรกลหนักถูกระงับไว้ชั่วคราว รวมถึงตัดขาดบริเวณริมชายฝั่งหลายแห่งจนไม่สามารถเข้าถึงได้ ในขณะที่ทางเจ้าหน้าที่เตือนผู้อยู่อาศัยให้อยู่ห่างจากฝั่งทะเลเนื่องจากอาจมีคลื่นยักษ์อีกในอนาคต
กลุ่มหมอกควันที่พวยพุ่งออกจากเกาะภูเขาไฟอานักกรากาตัว หรือก็คือภูเขาไฟกรากาเตา หนาแน่นจนแทบปกคลุมเกาะจนหมด โดยเกาะภูเขาไฟดังกล่าวที่ปะทุเมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ส่งผลให้เกิดดินถล่มและเกิดคลื่นยักษ์สูงกว่า 5 เมตร ซัดเข้าสู่ชายฝั่งช่องแคบซุนดา ระหว่างเกาะชวาและเกาะสุมาตราจนได้รับความเสียหายหนัก
สำนักงานอุตุนิยมวิทยาอินโดนีเซีย ระบุว่า อากาศที่ไม่เอื้ออำนวยอาจทำให้ปล่องของภูเขาไฟเสียหายได้ง่ายกว่าเดิม
ดวีโกริตา การ์นาวาติ หัวหน้าของสำนักงานอุตุนิยมวิทยาอินโดนีเซียให้ข้อมูลว่า “เราได้พัฒนาระบบตรวจสอบของเรา โดยเฉพาะเครื่องตรวจจับภูเขาไฟที่อานักกรากาตัวซึ่งจะทำให้เราออกคำเตือนล่วงหน้าได้” ล่าสุดได้มีการกำหนดเขตงดเว้นแล้ว 2 กม.
ตัวเลขผู้เสียชีวิตล่าสุดอยู่ที่ 430 ราย และมีสูญหายอย่างน้อย 159 ราย รวมถึงผู้ได้รับบาดเจ็บราว 1,500 ราย นอกจากนี้ยังมีผู้ที่ต้องอพยพขึ้นที่สูงอีกมากกว่า 21,000 ราย
ประกาศฉุกเฉินระดับชาติถูกประกาศให้มีผลไปจนถึงวันที่ 4 ม.ค. โดยทางสุโตโป ปูร์โว นูโกรโฮ โฆษกหน่วยงานบรรเทาสาธารณภัยของอินโดนีเซียระบุว่า ทางเจ้าหน้าที่หวังว่าจะช่วยในการดำเนินการช่วยเหลือได้ง่ายมากขึ้น
หน่วยค้นหาและกู้ภัยกำลังเข้าดำเนินการในเมืองซูมูร์ ใกล้กับสุดแผ่นดินทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะชวา แต่ถนนทั้งเสียหายและถูกกีดขวาง เฮลิคอปเตอร์ที่เตรียมดำเนินการจำเป็นต้องประเมินสถานการณ์และเคลื่อนย้ายออกมา
อาสาสมัครจำเป็นต้องรวมตัวกันเพื่อสร้างสะพานชั่วคราวจากบล็อคคอนกรีตหลังคลื่นยักษ์พัดโครงสร้างพื้นฐานตามชายฝั่งจนเสียหายไปหมด มีการส่งเฮลิคอปเตอร์เพื่ออพยพประชาชนบนเกาะเซเบซี กลางช่องแคบซุนดา
ผู้คนหลายพันรายตามแนวชายฝั่งจำเป็นต้องอาศัยในเต็นท์และที่พักพิงชั่วคราวอย่างในมัสยิดหรือในโรงเรียน โดยนอกจากนี้ยังผู้คนจำนวนมากต้องนอนแออัดอยู่บนพื้น หรือต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่สาธารณะ ข้าวและบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปถูกส่งให้กับที่พักพิงชั่วคราวหลายแห่ง แต่น้ำสะอาด อุปกรณ์ป้องกันฝน เสื้อผ้า และผ้าห่ม ยังคงขาดแคลนในหลายพื้นที่.
